Ρωσοβυζαντινή Συνθήκη (945) - définition. Qu'est-ce que Ρωσοβυζαντινή Συνθήκη (945)
Diclib.com
Dictionnaire ChatGPT
Entrez un mot ou une phrase dans n'importe quelle langue 👆
Langue:     

Traduction et analyse de mots par intelligence artificielle ChatGPT

Sur cette page, vous pouvez obtenir une analyse détaillée d'un mot ou d'une phrase, réalisée à l'aide de la meilleure technologie d'intelligence artificielle à ce jour:

  • comment le mot est utilisé
  • fréquence d'utilisation
  • il est utilisé plus souvent dans le discours oral ou écrit
  • options de traduction de mots
  • exemples d'utilisation (plusieurs phrases avec traduction)
  • étymologie

Qu'est-ce (qui) est Ρωσοβυζαντινή Συνθήκη (945) - définition


Ρωσοβυζαντινή Συνθήκη (945)         
Η Γ΄ Ρωσο-Βυζαντινή Συνθήκη μεταξύ του Αυτοκράτορα Κωνσταντίνου Ζ΄ και του Ιγκόρ του Κιέβου συνομολογήθηκε το 944 ή το 945, ως αποτέλεσμα μίας ναυτικής αποστολής, που ανέλαβαν οι Ρως του Κιέβου εναντίον της Κωνσταντινούπολης στις αρχές της δεκαετίας του 940. Οι όροι ήταν λιγότερο πλεονεκτικοί για τους Ρως από ακείνους της προηγούμενης συμφωνίας, της σχετιζόμενης με τον Όλεγκ, προκάτοχο του Ιγκόρ.
Συνθήκη Εγγυήσεως (Κύπρος)         
ΣΥΝΘΉΚΗ ΤΟΥ 1960 ΜΕΤΑΞΎ ΚΎΠΡΟΥ, ΕΛΛΆΔΑΣ, ΤΟΥΡΚΊΑΣ ΚΑΙ ΗΝΩΜΈΝΟΥ ΒΑΣΙΛΕΊΟΥ
Συνθήκη Εγγυήσεων
Η «Συνθήκη Εγγυήσεως» ήταν μια από τις δυο συνθήκες ( η δεύτερη ήταν η «Συνθήκη Συμμαχίας)» που αναγνώρισαν επίσημα την ανεξάρτητη Δημοκρατία της Κύπρου. Η «Συνθήκη Εγγυήσεως» καθώς και η «Συνθήκη Συμμαχίας» ήταν το αποτέλεσμα των συμφωνιών μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας που έγιναν στη Ζυρίχη και που κατέληξαν στην υπογραφή αυτών των συμφωνιών, στο Λονδίνο, στις 12 Φεβρουαρίου 1959. http://www.polignosi.com/cgibin/hweb?-A=3347&-V=limmata
Συνθήκη της Νάξου         
Η Συνθήκη της Νάξου ή Συνθήκη ειρήνης του 1454 είναι η αρχαιότερη συνθήκη που αφορούσε ελλαδικό χώρο αμέσως μετά την πτώση της Κωνσταντινούπολης το 1453. Συνάφθηκε μεταξύ της Γαληνότατης Δημοκρατίας της Βενετίας και του Μωάμεθ Β΄ στις 18 Απριλίου 1454.

Wikipédia

Ρωσοβυζαντινή Συνθήκη (945)
Η Γ΄ Ρωσο-Βυζαντινή Συνθήκη μεταξύ του Αυτοκράτορα Κωνσταντίνου Ζ΄ και του Ιγκόρ του Κιέβου συνομολογήθηκε το 944 ή το 945, ως αποτέλεσμα μίας ναυτικής αποστολής, που ανέλαβαν οι Ρως του Κιέβου εναντίον της Κωνσταντινούπολης στις αρχές της δεκαετίας του 940. Οι όροι ήταν λιγότερο πλεονεκτικοί για τους Ρως από ακείνους της προηγούμενης συμφωνίας, της σχετιζόμενης με τον Όλεγκ, προκάτοχο του Ιγκόρ.